De corrosieweerstand van RVS is te danken aan de chroomrijke oxydelaag die op natuurlijke wijze gevormd wordt aan de oppervlakte van het roestvaststaal. Na het beitsen zal op een natuurlijke wijze het oppervlak passiveren als het in een voldoende zuurstofrijke zuivere omgeving blootgesteld wordt. RVS kan zijn corrosieweerstand behouden zelfs wanneer er mechanische beschadigingen zoals krassen optreden. Er is dus een zelfherstellend mechanisme aanwezig. Dit mechanisme is bepaald door het chroom. Er kunnen toestanden optreden waarbij de passieve toestand wordt teniet gedaan zodat er toch corrosie kan ontstaan. In de meeste gevallen spreken we dan over put- of spleetcorrosie die kunnen voorkomen in zuurstofarme zones zoals mechanische verbindingen en slecht verzorgde lasnaden. De passieve film kan ook beschadigd worden door vb. lassen, slijpen en schuren, gloeien, buigen, contact met stalen gereedschappen en door transport. Wat zijn de voordelen van een passivatiebehandeling?
De vorming van een dikkere passivatielaag en het sneller vormen ervan door gebruik van salpeterzuur of een zwakker oxyderend zuur zoals citroenzuur. Aangeraden als het materiaal kort na het beitsen in gebruik genomen wordt.Vooraleer een passivatie uit te voeren, zorgen we ervoor dat de RVS oppervlakken vrij zijn van elke vorm van oxyde, vrij zijn van metaallagen die in chroom verarmd zijn of verkleurd zijn en dat ze vrij zijn van organische vervuiling, olie en vet. | 
